De 4e Musketier - Een beweging van zachte kracht!

Het is zaterdag 20 januari 2018, ik sta langs één van de wanden van een enorme hangar op Vliegveld Twente. In hangar 11 staan vandaag geen gevechtsvliegtuigen die operationeel zijn maar er zijn wel ruim 1300 enthousiaste en verwachtingsvolle mannen die helemaal klaar staan voor wat komen gaat! Voorin de zaal staan op het grote podium drie flinke schermen waarop indrukwekkende beelden voorbij flitsen. Hoogtepunten van 10 jaar 4e Musketier! Ik zie mannen met fakkels in een donker bos in de Belgische Ardennen, mannen die in een lang lint achter elkaar aan een berg opklimmen in de Schotse Hooglanden, ik zie kleine tentjes in de sneeuw en kerels die elkaar lachend op de schouders slaan. Ik zie ook mannen en vrouwen die huilend en strompelend over de finish komen in Uganda. Ik zie dansende kinderen en ontroerde ouderen die de Muskathleten toejuichen en aanmoedigen. Wandelaars die diep in de nacht starten met de tocht van hun leven! Herinneringen, gedachten en gevoelens tuimelen over elkaar heen. Ik merk dat deze beelden met diep raken. Met kippenvel op mijn armen en vochtige ogen aanschouw ik deze beeldende start van het jaarlijkse Event van de 4e Musketier. 

Januari 2012, ik ben door mijn schoonzoon Luuk en wandelvriend Daniel uitgenodigd om mee te gaan naar het event van de 4e Musketier ergens in Twente. Ik herinner mij dat ik met enigszins ambivalente gevoelens dit mannen fenomeen waarnam. Mijn echtgenote Riemke had mij al eens geattendeerd op deze organisatie. Maar met een bijbel in de hand door een rivier lopen leek mij in eerste instantie niet zo heel handig. Maar mijn scepsis maakte in de loop van de dag plaats voor verbazing en een grote nieuwsgierigheid. Toen ik ’s avonds naar huis reed wist ik zeker dat ik me hoe dan ook ging opgeven voor een zogenaamd Karakterweekend in de Ardennen. 

De 4e Musketier bestaat tien jaar. Een vrienden initiatief die het leven van duizenden mannen en daarmee ook duizenden vrouwen en kinderen gigantisch op de kop gezet heeft. Een beweging van Gods Geest door mannenvriendschappen heen. Jezus noemt zijn leerlingen op een bepaald moment zijn vrienden. Dit is de manier waarop God werkt! Hij werkt door vriendschapsrelaties heen. Soms hoor je ouders wel eens zeggen dat hun kind teveel beïnvloed wordt door vrienden. Hun eigen kind is zo slecht nog niet, maar ja hij heeft verkeerde vrienden. Wat ik bij de 4e Musketier zie is het tegenovergestelde. Allemaal hele gewone kerels die op een of andere manier tot hele bijzondere daden komen doordat ze beïnvloed worden door vrienden. Deze vriendschapsbeweging heeft bij mij een heilige onrust teweeggebracht die voorlopig nog niet te stoppen is! 

Tijdens het avondprogramma nemen we afscheid van drie van de pioniers van de beweging. Henk Stoorvogel vertelt zichtbaar ontroerd hoe dankbaar hij is voor de avonturen die ze met elkaar beleefd hebben. Op de achtergrond zie ik een grote groep mannen die getuige zijn van dit kwetsbare moment. Het minutenlange applaus en de staande ovatie laat zien dat niet alleen Henk dankbaar is. Dit groepje leiders weet maar half hoeveel invloed ze hebben gehad op de levens van mannen. De vriendschap van deze mannen is een zegen die nog heel lang doorwerkt! 

Ik herinner me dat ik destijds best wel even twijfelde of zou meegaan naar deze ‘mannendag’ in Twente. Wat ben ik blij dat ik dit wel gedaan heb. Wat een geluk dat Gods Geest mij destijds heeft verleid om me aan te melden. Hij zag namelijk toen al de beelden die ik vanmiddag weer in een flits voorbij zag komen. Hij zag mij lopen in de regen in de Ardennen, hij zag de vriendschappen die daardoor zouden ontstaan. Hij zag dat de ‘kleine jongen’ in mij eindelijk mocht ervaren dat hij ook door kerels geliefd en gewaardeerd word! Hij zag de volwassen man die het aandurft om als spreker op te staan en Gods woord te gaan delen. Ik denk aan de spreekbeurten en de ontmoetingen op de meest bijzondere locaties; op een berg in Schotland; bij een vervallen boshut in de stille bossen van Noorwegen; midden in de nacht bij een ijskoud meer in de Schotse Hooglanden; tussen de muren van een eeuwenoud kasteel en angstig zwetend op een steile klif op Kreta. God zag de uren van wandelen en hardlopen voor gerechtigheid; de ontmoetingen met zoveel mooie mensen en de ongelofelijke avonturen die ik mee mocht maken. Het moment dat Riemke en ik voor het eerst ons sponsorkind Rodgers omarmen. Het moment waarop we het breed lachende gezicht van onze sponsordochter Esther opnieuw zien! Wat een belevenissen! Aan de ene kant de confrontatie met armoede en onrecht en tegelijkertijd de enorme schoonheid van de Afrikaanse natuur. Barrières en blokkades zijn geslecht en angsten overwonnen, mijn onzekere kant is bemoedigd, mijn avontuurlijke kant uitgedaagd en mijn scepsis is voorgoed verandert in verwondering! 

Tijdens het avondprogramma spreekt Jeroen, de leider van de Kingsmen (het Rooms Katholieke broertje van de 4e Musketier) over ‘zachte kracht’. Wat is dit een mooie uitdrukking en wat past deze uitdrukking goed bij de 4e Musketier.  Zachte kracht in plaats van passieve zachtheid of dominante kracht. Een paar jaar geleden typeerde ik de 4e Musketier als een beweging van kwetsbare helden. Dit sluit helemaal aan bij het begrip ‘zachte kracht’. Het is mijn verlangen en mijn wens dat ik deze beweging van ‘zachte kracht’ nog jaren mag dienen. Een beweging die mannen helpt op op een mooie manier meer man te worden. Een beweging die ons uitnodigt en uitdaagt om deze zachte kracht in onszelf te ontdekken, te verdiepen en te versterken!

Voor meer informatie over de 4e Musketier klik hier!